Ia Met wangslijm op zoek naar de oer-Neomagus?
Comments : Off
Via archieven en het internet op zoek gaan naar de vroegste Neomagus, brengt ons tot zo’n vijfhonderd jaar geleden. Met genenonderzoek komen we misschien verder. Maar is de oer-Neomagus een Germaan, een Romein of een Vandaal? Nu lijkt het dat we met wangslijm een heel eind verder komen. Wangslijm is namelijk nodig voor DNA-onderzoek. Commerciële laboratoria bieden een test aan om informatie over ons voorouderschap te krijgen. Met name in de VS is DNA-genealogie erg populair.
NRC Handelsblad verhaalt over het teleurstellende resultaat van iemand die zo op zoek gaat naar zijn voorvaderen.1
Genetische genealogie
Het Koninklijk Nederlands Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde heeft een Projectgroep Genetische Genealogie. Een vertegenwoordiger daarvan zegt dat de wetenschap nog te jong is en de gegevens te complex zijn om uit DNA harde conclusies te kunnen trekken over het voorouderschap. Een medewerker van het Forensisch Laboratorium voor DNA-onderzoek in Leiden zegt dat wat commerciële bedrijven beweren voor negentig procent speculatief is. In het tijdschrift Vlaamse Stam van 2017, volume 53, overgenomen in Gens Nostra nummer 3 van 2018, staat een artikel van Maarten Larmuseau van de universiteit van Leuven die een test heeft gedaan met drie anonieme Vlamingen bij drie verschillende bedrijven. De resultaten blijken weinig betrouwbaar; ze lopen voor dezelfde persoon ver uiteen. De traditionele genealogie op basis van archiefdocumenten geven meer concrete informatie, meent hij.
Uitbreiding van mogelijkheden
DNA-genealogie vormt wel een uitbreiding op de traditionele genealogische onderzoeksmogelijkheden, lezen we in het tijdschrift Genealogie.2
Maar dan hebben we het over het zichtbaar maken hoe families met verschillende familienamen verwant aan elkaar zijn. We zullen nooit achter de namen van prehistorische voorouders komen. DNA-genealogie kan dus helpen zwakke plekken te onderbouwen en eventueel doorbraken in familieonderzoek te forceren.
Y-chromosoom
Hoe? Zoveel mogelijk mannen, waar ook ter wereld, dienen daarvoor hun Y-chromosomale DNA-profiel te laten vaststellen en dit profiel via internet toegankelijk te maken. Het Y-chromosoom wordt van vader op zoon doorgegeven. Mannen die hetzelfde Y-chromosoom hebben, zijn verwant aan elkaar. Hoe verwant? Dat wordt bepaald aan de hand van specifieke stukjes DNA, zogeheten markers. Er dienen tientallen markers te matchen om een directe verwantschap aan te tonen.
JN
