De Bataafse Republiek heeft vanaf 1795 te maken met een zeeblokkade. Met name in de steden slaat de armoede snel toe. Amsterdam trekt mensen aan die gebruik maken van de malaise en andere mensen (valse) hoop geven.1 Onder hen is een kwakzalver die zich bedient van de naam Neomagus.

In de Opregte Haarlemse Courant van donderdag 4 juni 1801 (het 7de jaar der Bataafsche Vrijheid, Gelijkheid, Vrijheid, Broederschap) staat deze advertentie, overgenomen met hoofdletters en interpunctie:

De overheid reageert dezelfde dag met een waarschuwing tegen kwakzalvers. Ze is afkomstig van de Agent van de Nationale Opvoeding der Bataafsche Republiek, gedateerd op 4 juni 1801 in Den Haag, gericht aan de Mnicipailiteit (gemeentebestuur) van Amsterdam en op 8 juni ter ordonnantie van de Municipaliteit gepubliceerd door het Committé van Algemeen Welzijn.

Op 9 april 1811 stuurt de Maire een brief aan de Heeren Commissarissen van Policie over het Arrondissement Amsterdam, over het toenemend uitventen van zogenaamde geneesmiddelen, dikwijls met zeer schadelijke bestanddelen bereid, alsmede over de verkoop van een zeker poeder ter zogenaamde verzilvering, dat uit zeer gevaarlijke delen bestaat. De burgemeester wijst hierbij op het gezwets van kwakzalvers die de goegemeente meeslepen. Hij vraagt de heren commissarissen hier krachtdadiglyk tegen op te treden.2

De kwakzalver bedient zich van de ongetwijfeld voor een astrologist imponerend overkomende naam Neomagus. Hij is wellicht afkomstig van Nijmegen, maar kan de naam ook ‘geleend’ hebben van de in 1759 geboren en sinds 1783 in Amsterdam werkzame apotheker Jan Neomagus,3 die kort tevoren, op 18 maart 1796 aan waterzucht is gestorven. Dat is in een rouwadvertentie bekendgemaakt. Het optreden van de kwakzalver onder de naam van haar man moet voor de weduwe Johanna Neomagus-Loots (1753-1826) pijnlijk zijn geweest.

Astrologist en meester in de vrije kunsten Neomagus is al vanaf 1792 actief. Dan treffen we – op 10 maart – een advertentie van hem aan in de Rotterdamsche Courant. Hij is dan te vinden ‘in Puntegale op Schoonderloo, tussen Delfshaven en Rotterdam, buiten de Schiedamsche Poort’. Puntegale is nu de naam van een woongebouw, voorheen belastingkantoor, en Schoonderloo is een voormalige gemeente die in 1811 bij Delfshaven is gevoegd. Neomagus adverteert daarna, vanaf 1797, onder meer in kranten in Amsterdam, Haarlem, Groningen, Gouda, Utrecht en Leeuwarden, waar op 31 januari 1801 zijn laatste advertentie wordt aangetroffen. Zijn adres is nu in alle gevallen in Amsterdam. In 1797 kunnen we hem vinden ‘In de Nes, ’t derde huis van de Halfsteeg, in ’t logement ’t Moriaanshoofd’. In 1798 en 1799  ‘agter de Groote Vleeschhal bij de Fluweele-Burgwal agter de spekslager’.  In 1800 en 1801 ontvangt hij zijn cliënten in de ‘R(h)eestraat boven nummer 16, bij de Prinsengragt’.