Frederik Hendrik Neomagus, graaf van Randwijck (1625-1687),
burggraaf, rechter, ambtman en waldgraaf, en

Jacob Neomagus, graaf van Randwijck (1726-1790),
jurist en gecommitteerde ter generaliteit van Amsterdam

Ten huize van de predikant in Elden bij Arnhem trouwt op dinsdag 5 september 1769 Jacob Neomagus graaf van Randwijck (1726-1790) met freule Reiniera Charlotte, barones van Randwijck. Zij is sinds 8 april 1757 lidmaat van de Nederduitse gereformeerde kerk van Elden. Jacobus heeft in Leiden rechten gestudeerd. Het paar laat het voorgenomen huwelijk op twee plaatsen inschrijven (ondertrouw), op 18 augustus in Bemmel en op 20 augustus in Nijmegen.1 Bij besluit van 2 november 1769, dus ná het huwelijk, verleent de in Arnhem bijeengekomen Gelderse Landdag dispensatie voor het huwelijk, aangezien het ‘broederskinderen’ betreft, dus neef en nicht.2

Jacob is bij zijn huwelijk weduwnaar van Henrietta Helena gravin van Bylandt, geboren op 26 februari 1736, gehuwd op 30 november 1758 en twee weken daarna op 14 december 1758 overleden en in Ooij begraven. Henriette Helena is de dochter van (Otto) Roeleman Frederik graaf van Bylandt (1688-1768) en van Anna Constantia van Sevenaer (1703-1747). Hun zoon is Karel Neomagus Jean Frederik Lodewijk graaf van Bylandt. Zie artikel 9.

Van 7 april 1767 dateert een met de hand geschreven stuk dat in de ridderzaal van kasteel Ammerzoden hangt, voorzien van de wapens van de families Lynden, Randwijck, Steelant en Welderen, waarin wordt verklaard dat deze vier kwartieren de naaste en rechte kwartieren zijn van Jacob Neomagus van Randwijck. Het gaat om ‘riddermatige’ oude adellijke geslachten die tot de Nijmeegse ridderschap behoren. In een bediendenkamer naast ridderzaal hangt zijn portret.3

Jacob Neomagus van Randwijck komen we eerder tegen in de stukken van de Gelderse Landdagen. Op 18 juni 1748 wordt hij benoemd tot gecommitteerde ter Generaliteit van Amsterdam. Vermoedelijk heet ook zijn (groot)vader Jacob van Randwijck (zonder de toevoeging Neomagus). Hem komen we in 1717 twee maal tegen in de stukken van de Landdagen.

Jacob is onder meer ook heer van Maasbommel in de tijd dat Samuel Neomagus daar predikant is. Zij moeten elkaar zeker ontmoet hebben.

We kennen nog een Van Randwijck die de naam Neomagus heeft toegevoegd, te weten Frederik Hendrik Neomagus van Randwijck (1625-1697), burggraaf en rechter in zijn geboortestad Nijmegen, ambtman van Maas en Waal, waldgraaf en raad van de admiraliteit van Rotterdam. De toevoeging Neomagus komt wel voor in de Landdagrecessen, niet in het Nederlands Adelsboek.4

Oud-directeur Buurman van de stichting Vrienden van de Gelderse Kastelen is bekend met de familie Van Randwijck. Zijn schoonmoeder is een Van Randwijck. Hij meent dat de familie Van Randwijck de naam Neomagus als voornaam heeft gebruikt.5 Het ligt evenwel meer voor de hand de toevoeging Neomagus als modeverschijnsel te zien bij rijkere families uit Nijmegen, zoals ook Van Bylandt en Van Singendock.

Het geslacht Van Randwijck komt al in 1299 voor. In 1389 krijgt men per keizerlijk decreet de titel graaf. In dat jaar is Rutger van Randwijck ambtman van de Overbetuwe. In 1814 worden twee Van Randwijcks benoemd tot ridder en in 1822 krijgen twee andere leden bij Koninklijk Besluit de titel van baron. Om het nog ingewikkelder te maken volgt in hetzelfde jaar bij Koninklijk Besluit de verheffing in de adelstand met als titel graaf.6