(1899-1985), klerk bij de belastingen,
dochter van Engelbertus, XI-4

De 41-jarige directeur van het postkantoor in Wormerveer, E.Th.J.P. (Bertus) Neomagus en zijn 23-jarige vrouw A.S. (Daatje) Offerhaus krijgen hun eerste van drie kinderen op de vooravond van de eeuwwisseling. Op 18 december 1899 ziet Diderica Hermina in Wormerveer het levenslicht. De ouders doen er mededeling van in een geboorte-advertentie in een krant. Ze wordt vernoemd naar Diderica Hermina Offerhaus-van Delden (1851-1921), haar grootmoeder van moederszijde. Haar roepnaam is Mien.

Mien Neomagus gaat naar de hbs in Zaandam. Als de familie in 1914 naar Roosendaal verhuist, gaat ze naar de hbs in Bergen op Zoom, want Roosendaal heeft geen openbare hogere burgerschool. Mien moet in november 1916 nog een keer van hbs veranderen, want vader Bertus krijgt dan een aanstelling in Rotterdam. Ze gaat naar de hbs aan de ‘s-Gravendijkwal. Drie keer in vijf jaar van school veranderen is kennelijk teveel van het goede. Mien zakt voor haar eindexamen, maar doet staatsexamen en slaagt alsnog. Het Rotterdamsch Nieuwsblad en De Tijd maken daarvan op 28 juli 1919 melding.

Mien studeert een tijdje middelbaar Engels en gaat daarna werken als klerk bij de belastingdienst in Rotterdam. Een kennis van de familie is er ontvanger, vandaar… Op het belastingkantoor werkt nog een andere Neomagus.1 Dat moet welhaast commies Victor zijn (XI-14), lid van de katholieke Brabantse tak, die van 1922 tot 1927 in Rotterdam zijn laatste standplaats heeft. In 1924, het jaar van het overlijden van haar vader, krijgt ze overplaatsing naar Den Haag, waarheen ook moeder en haar andere dochters verhuizen.

In de jaren dertig wordt Hendrik Willem Krop hoofdinspecteur en dus de hoogste baas van Mien. Hendrik Krop, op 13 april 1882 in Steenwijk geboren, is op 1 februari 1910 in Steenwijk getrouwd met Anna Elisabeth (Lize) Schurink (Steenwijk 8 november 1880) en heeft drie kinderen: Hilda (1912), Johanna ( Hanna, 1913) en Hendrik (Hein, 1918). Als inspecteur der directe belastingen staat hij onder meer in de gemeenten Baarderadeel, Winschoten en Tiel. In 1933 komt hij naar Den Haag. Daar wonen ze in de Roodborstlaan 2 (1936) en de Vlierboomstraat 357 (1943). Belastinginspecteur Hendrik Krop is in de oorlogsjaren actief in de illegaliteit. Hij krijgt in dezelfde periode twee grote tegenslagen: Hein gaat in 1941 naar Zweden en sterft op Java aan de gevolgen van een motorongeluk, en op 18 maart 1945 sterft zijn vrouw aan een bloedvergiftiging.

Hilda trouwt op 9 februari 1940 met H.J. Spanjaard en woont in de jaren negentig als de weduwe Spanjaard-Krop in de Vlierboomstraat 357 in Den Haag, niet ver van haar tante Loes, die op nummer 245 woont. Hilda heeft drie kinderen:

Dochter Hanna trouwt op 24 april 1942 met M. Steinhäuer en heeft twee kinderen:

Hendrik Krop overlijdt op 30 januari 1975 te Den Haag, bijna 93 jaar oud.2 Op latere leeftijd is Mien, na een hartaanval, gedwongen zich te laten verplegen in Huize Preva in Den Haag, maar haar geest blijft tot het laatst goed. Ze sterft op 15 december 1985, enkele dagen voor haar 86ste verjaardag.3 De crematie is op 19 december in Ockenburgh.4

Niet onvermeld mag blijven dat Hendrik een bekende broer heeft, de beeldhouwer Hildo Krop (Steenwijk 1884 – Amsterdam 1970). Zijn werk vertoont een monumentaal karakter; vandaar dat hij veel met architecten samenwerkt. De sociale strijd van de arbeiders inspireert hem in zijn werk. In de tuin van het Vredespaleis in Den Haag staat een bronzen Erasmus van Hildo Krop. En ook in het Gemeentemuseum in Den Haag is werk van hem aanwezig. De gemeente Den Haag heeft een straat naar hem vernoemd.5 Gerrit Rietveld, bekend architect, wordt bij gelegenheid van zijn 75ste verjaardag op 24 juni 1963 onder meer gefeliciteerd door Hildo Krop en door de heer en mevrouw Krop-Neomagus, zo is te vinden in Het Utrechts Archief. Rietveld sterft een jaar en een dag later.