In de Alfons De Cockstraat 34 in de Antwerpse deelgemeente Kiel krijgen Pol Neomagus en Martha Verheyden op 4 september 1943 hun tweede kind, weer een meisje. Ze heet Anna Josephina Martha. Anna naar haar grootmoeder van vaderskant Anna Neomagus-Baudoin. Josephina vermoedelijk naar Josephus Hippolitus Daniel Neomagus, een broer van haar grootvader Victor Neomagus. Haar derde naam, Martha, is een verwijzing naar haar moeder Martha Verheyden. Haar roepnaam is Anny. Op 3 maart 1937 zijn Pol en Martha al verblijd met de geboorte van Carolina Victoria Martha, Lily.

Het gezin heeft het in de oorlogsjaren niet breed. Vader Pol is diamantbewerker en heeft niet altijd werk. Moeder Martha verdient soms gelukkig wat bij als coupeuse. In de laatste oorlogsperiode ligt Antwerpen onder vuur en verhuist het gezin tijdelijk naar Beerse bij Turnhout. Daar wordt Martha zeer ernstig ziek (difterie). Ze belooft de zusters die haar verplegen dat ze haar jongste dochter katholiek onderwijs laat volgen. En zo zien we na de oorlog dat Lily naar een school gaat van het Stedelijk Onderwijs en Anny naar een katholieke school.

Anny heeft een fijne jeugd. Ze is een vrolijk meisje dat met haar neven gaat zwemmen en kattenkwaad uithaalt op het kerkhof. Ze gaat naar het voortgezet onderwijs in Berchem omdat daar een opleiding is voor bewaarschoolonderwijzeres, ofwel kleuterleidster, kleuterjuf. Ze krijgt op 27 juni 1962 haar diploma. Ze staat daarna eerst een paar maanden voor de klas in Aartselaar, vervolgens een half jaar in Berchem en vanaf 2 september 1963 tot haar pensionering in 1997 in Wilrijk, ook een deelgemeente van Antwerpen.

Anny krijgt bij haar geboorte de Nederlandse nationaliteit. Immers, haar vader is in het Nederlandse Terneuzen geboren uit Nederlandse ouders. Om er zeker van te zijn dat ze haar diploma krijgt, en daarna een aanstelling, laat Anny zich naturaliseren tot Belgische. Dat gebeurt op 11 februari 1960. In de stukken staat onder meer: ‘Aangezien er voldoende vermoedens bestaan dat de belanghebbende verkleefd is aan het land’. (Haar zus Lily heeft zich in 1953 al laten naturaliseren).

Ze zal 16 of 17 jaar zijn wanneer Anny in de Feestzaal in Kiel de even jonge Raymond Van Camp leert kennen. Na een verkering van vier jaar trouwen ze op 10 juli 1965, nadat ze op 31 mei bij een notaris huwelijkse voorwaarden laten opstellen. Het huwelijk is in Zaal Meyer omdat de Pius X-parochie van Wilrijk op dat moment nog geen kerk heeft. Het paar gaat een verdieping hoger in de Alphons de Cockstraat wonen (het ouderlijk huis van Anny), verhuist in 1971 naar de Weerstandslaan in deelgemeente Hoboken (een moderner appartement met cv en een badkamer), woont ook nog drie jaar aan de Abdijstraat in Kiel en vanaf 1975 in een koopwoning op de elfde verdieping aan het Sporthalplein in Wilrijk.

Raymond Edmond Rosette Van Camp is een zoon (enig kind) van Pieter Frans en Maria Julia. Zijn ouders heten beiden Van Camp, voor zover bekend geen familie. Raymond is, na zijn militaire dienst, elektro-mechaniker die zijn hele arbeidzame leven werkt bij het dagblad de Gazet van Antwerpen. Hij is daar onder meer belast met het onderhoud van de drukpersen. In 1978 behaalt hij, aan de Gemeentelijke Hogere en Secundaire Technische Leergangen in Wilrijk, het diploma ‘met onderscheiding’ als gegradueerde in de mechanika.

Anny en Raymond krijgen twee dochters, beiden geboren in het ziekenhuis van Deurne:
1.Birgit, geboren op 28 januari 1968. Op 20 mei 1995 in Wilrijk getrouwd met Guy Wyn, geboren te Antwerpen op 29 mei 1969.
2.Annemieke, geboren op 23 april 1971. Op 16 augustus 1997 in Wilrijk getrouwd met Luk Paul Maria De Deckers, geboren te Mortsel op 11 maart 1972.
Beide dochters krijgen tussen 1997 en 2010 elk drie kinderen: Cisse, Elle en Kobe (Wyn), Floortje, Frouke en Ferre (De Deckers).

Anny geniet van haar baan als kleuterleidster op het Pius X-schooltje. Raymond verricht met toewijding, zorg en betrokkenheid zijn job bij de krant, waarbij hij menig overuur maakt. Het gezin is actief in de parochie. De kinderen dienen de mis en zijn betrokken bij de kindernevendiensten. Anny en Raymond helpen mee met de kleding van de vormelingen. Raymond geniet van de avonden bijbelstudie. Het gezin gaat jaarlijks, vaak tweemaal, op vakantie, meestal naar Frankrijk. En ook als de kinderen de deur uit zijn, blijft Frankrijk trekken. Anny en Raymond zijn ook trouwe bezoekers van de Neomagus-familiebijeenkomsten. Tennis is een van de hobby’s van Raymond. Ook als het tennissen niet meer gaat blijven ze hun tennisvrienden ontmoeten.

Anny krijgt op een gegeven moment diabetes en Raymond wordt parkinsonpatiënt. De gedwongen afzondering in de Coronatijd1 doet hen geen goed. Veel sociale contacten vervallen. Anny heeft de dingen graag zoals zij het wil. Dat gaat op een gegeven moment niet meer. Na 55 jaar huwelijk stappen zij samen uit het leven. Ze worden op 15 juli dood aangetroffen. Hun as is verstrooid op begraafplaats Schoonselhof.2