Onbedoeld katholiek
Comments : Off
De familie Neomagus kent twee takken: de Hollandse of Delftse tak en de Brabantse tak. De splitsing heeft al vroeg plaats. Vanuit het Duitse graafschap Meurs komt in het begin van de achttiende eeuw een Neomagus als apotheker naar Delft. Zijn nageslacht woont ook nu nog grotendeels in het gebied ‘boven de Moerdijk’. Vanuit hetzelfde graafschap komen in de tweede helft van de zeventiende eeuw enkele predikanten naar Staats-Brabant. De meeste nu in Noord-Brabant en België wonende leden van de familie stammen van hen af.
Partnerkeuze
De Brabantse Neomagi komen vanaf de tweede helft van de achttiende eeuw geleidelijk aan in de ambtenarij terecht. Overheidsfuncties zijn voorbehouden aan leden van de bevoorrechte ‘gereformeerde religie’ (hervormden). Dat is ook na de Franse tijd nog het geval. Als het om de keus van een partner gaat wordt het voor de protestantse Neomagi in het overwegend katholieke Brabant echter steeds moeilijker.
Huwelijken
In de eerste helft van de negentiende eeuw trouwen drie Neomagi met een katholieke vrouw. Bij twee van hen is dat wellicht niet bij voorbaat de bedoeling, aangezien het om ‘gedwongen’ huwelijken gaat. Bij het huwelijk van Daniel Neomagus en de katholieke Anna van Maren in 1824, wordt kennelijk de afspraak gemaakt om de kinderen katholiek te dopen en op te voeden. De Neomagi van katholieken huize stammen allen af van Daniel.
Het nageslacht van de andere Neomagi die met een katholieke partner trouwen, is uitgestorven of draagt niet de naam Neomagus. De protestantse Jan Neomagus – zoon van Daniels broer Antoon – huwt gedwongen een katholieke vrouw. De protestantse Mien Neomagus – zus van Antoon – huwt een katholieke man. Beiden behoren tot de uitgestorven protestantse Brabantse tak. Het nageslacht van de niet katholiek geworden Brabantse Neomagi is overigens ook uitgestorven. Zodoende is de Brabantse tak nu een katholieke tak.
Ambtenaren
De Brabantse Neomagi blijven de ambtenarenstatus lang trouw, tot het begin van de 21ste eeuw. Een aantal gaat werken in andere dienstverlenende en kantoorfuncties. Ambachtslieden komen in de familie weinig voor.
‘Belgen’
Een deel van de familie Neomagus woont sinds het eind van de negentiende eeuw in België. De oorsprong daarvan is het huwelijk, in 1867, van Daniels zoon Frederik Neomagus met Juliana Vosters, wier in het Brabantse Reusel geboren vader in Dessel en Eindhout molenaar is, en wier moeder uit Tessenderlo komt en bij haar huwelijk in Veerle woont. Die vier plaatsen liggen in België. De meeste kinderen van Frederik, onder wie de ‘Belgische tantes’, zijn in België gaan wonen maar formeel nooit Belgen geworden.
Oosterhout
Voor de katholieke Brabantse tak zijn enkele plaatsen van betekenis. In de eerste plaats Oosterhout, waar vanaf 1889 tot nu toe katholieke Neomagi wonen. Verder de grensgemeente Roosendaal, waar op het eind van de negentiende eeuw de talrijke kinderen van Frederik hun kindertijd beleven in het kerkdorp Nispen, er hun latere partners vinden en er in de Eerste Wereldoorlog (als Belgische vluchtelingen) terugkeren. Tot slot Antwerpen met rand- en regiogemeenten als Berchem, Borgerhout, Merksem, Oorderen, Ekeren, Kapellen, Kalmthout en Essen, waar Neomagi vanaf 1898 wonen.
Families
Ook de aangetrouwde families die de Brabantse tak van de Neomagi in stand houden, komen in dit deel van de genealogie aan bod: Van Maren, Vosters, Baudoin en Weijermans. En verder de familie Van Boetzelaer omdat die in de tweede helft van de negentiende eeuw een belangrijke rol speelt in de familie, ook voor de Hollandse tak.
Vier generaties
Dit deel VI van de Genealogie Neomagus beschrijft achtereenvolgens
- Daniel als enige uit de negende generatie, overleden in 1884. Voor de overige Neomagi van de negende generatie zie De uitgestorven protestantse Brabantse tak.
- Frederik, overleden in 1910, en de andere kinderen van Daniel uit de tiende generatie.
- De kinderen van Frederik uit de elfde generatie, te weten Poliet, Victor, Eugène en de Belgische tantes, van wie de in 1961 overleden Clemence Denissen-Neomagus de laatstlevende is.
- Hun kinderen uit de twaalfde generatie, van wie Victor Neomagus uit Oosterhout (1907-2002), Victor Neomagus uit Lebbeke (1909-2005) en Rosa Ommeganck-Denissen (1910-2007), dochter van Clemence Neomagus, de laatstlevenden zijn. Ter vergelijking: de laatstlevende van de twaalfde generatie van de Hollandse tak is Loes Neomagus (1904-2005) uit Den Haag.
