XII-11 Victor Adrianus Johannes Neomagus
(1907-2002), sigarenhandelaar,
zoon van Poliet, XI-13
Peetoom
Auto

In het voorjaar van 1933 koopt de familie een Opel Olympia. Zoon Victor kan nu naar bedrijven om sigaren te verkopen. Het nummerbord is N-34664.
Met het beroep ‘tabakssorteerder’ keert hij terug naar Oosterhout en komt hij thuis in de sigarenzaak. De familie koopt een Opel Olympia bij importeur Leen Vriens in Breda. Met hem gaat men de auto in Antwerpen ophalen. Garage Ligtvoet aan de Rulstraat in Oosterhout brengt de auto in rekening: 1095 gulden, inclusief rijlessen. Daags nadat de auto in Antwerpen is opgehaald, legt Victor zijn rijexamen af ten overstaan van de burgemeester van Waspik. Samen met Ligtvoet gaat hij er heen. Het is varkensmarkt. Ligtvoet en de boeren zetten de varkensmanden opzij om Victor in staat te stellen zijn rijvaardigheid te tonen. Hij slaagt. Het nummerbewijs voor de auto met het volgnummer N 34664 is van 10 maart 1933. Victor gaat voortaan op pad om sigaren te verkopen bij bedrijven in de regio, om zijn moeder naar familie en kennissen te vervoeren en om mee te pronken bij de meisjes. Victor is een charmeur die goed kan verkopen.
Witte Paters

In 1928 slaagt Berry voor het examen Lingerie met viermaal het cijfer 8. Ze is dan 14 jaar. Het is het eerste diploma van een serie die eindigt op 1 juli 1933 met de akte van bekwaamheid voor lager huishoudonderwijs.
Victor heeft een broer Frits die Witte Pater is. De autoritten voeren Victor en zijn moeder onder meer naar de familie Van Riel in Tilburg. Die telt twee zoons die Witte Pater zijn: Sjef en Harrie. Maar ook een dochter Bernardina (Berry), lerares op een huishoudschool. Bernardina Adriana Jacoba Maria, in Tilburg geboren op 3 december 1913, is de jongste in het gezin van negen kinderen van timmerman-aannemer Janus van Riel (1868-1946) en Koosje Broeders (1871-1940). Berry is tot haar huwelijk als huishoudlerares in dienst van de Noordbrabantsche Christelijke Boerenbond, de NCB.
Huwelijk

De jonge Victor.

De jonge Berry
Berry zit onder het juk van de streng roomse familie Van Riel en heeft haar omgang met een protestantse man moeten afbreken. Ze is ‘vrij’ als Victor vermoedelijk begin 1934 in haar leven komt. Ze is onder de indruk van zijn losse levensstijl en charme en valt voor hem. Vanaf 1935 is sprake van een serieuze relatie, gezien ook de kiekjes met leden van de familie Neomagus. Zij trouwen in Tilburg op 14 (burgerlijk) en 15 september 1938 (kerkelijk, door heerbroer Frits). Het huwelijk is een week uitgesteld vanwege een blindedarmoperatie bij Victor. Dat uitstel staat ook in enkele kranten, bijvoorbeeld op 12 september in een advertentie in de Nieuwe Tilburgsche Courant, NTC. De menukaart heeft de vorm van een reuzensigaar, uiteraard voorzien van een ‘bandje’ met de foto van het bru

Trouwfoto van Victor en Berry, 15 september 1938.
idspaar. Zo’n foto prijkt ook op de sigarenkistjes die tijdens het feestdiner rondgaan. Op 15 september staat in de NTC een dankbetuiging. Berry wordt in december 1938 ingeschreven in het bevolkingsregister van Oosterhout, zo staat in de NTC van 12 december.

Familiefoto, op de trouwdag 15 september 1938 gemaakt in de tuin van Berry’s ouderlijk huis, Goirkestraat 169 in Tilburg. De ouders van de bruid zijn Janus van Riel (zijn hoofd is net zichtbaar tussen het bruidspaar) en Koosje Broeders (links van de bruidegom die haar een arm geeft). De ouders van de bruid zijn Poliet Neomagus (helemaal rechts) en Anna Weijermans (rechtsboven de bruid). De bruidsmeisjes zijn Julia (zus van Victor, achter de bruid) en José Ooms (nicht van Berry). Op de foto staan verder onder meer broers van het bruidspaar met hun vrouwen, neven en nichten.

De menukaart in de vorm van een sigaar. Het menu staat aan de andere kant.
Telegram
Oorlogsjaren
Advertentie

Advertentie in oorlogstijd.
Op zaterdag 16 augustus 1941 staat in het gratis weekblad De Reclame van drukkerij Van der Aa een advertentie: ‘Gedurende de Kermisdagen den geheelen dag geopend’. Met als toevoeging alleen ‘NEOMAGUS, Markt, tel. 142, Oosterhout’. Met andere woorden, de lezer wordt veronderstelt de weten dat het hier om de sigarenzaak gaat. Opvallend is verder het gebruik van de in 1935 afgeschafte spelling. In het weekblad staat onder meer een advertentie van het Luxortheater met het kermisprogramma: twee Duitse films. Het is de tijd van de schaarste aan levensmiddelen en brandstoffen. Men kan die alleen in beperkte hoeveelheden krijgen met distributiebonnen. Op de voorpagina staat een publicatie waarin wordt bekendgemaakt welke nieuwe bonnen in de week van 17 t/m 23 augustus recht geven op welke rantsoenen. Bijvoorbeeld: op bon 31 een half rantsoen bloem, brood of gebak. Andere bonnen zijn voor vleesch of vleeschwaren, kaas, melk, koffiesurrogaat, suiker, vet, boter, jam of stroop, rijst, havermout of gort, maizena of vermicelli, brandstoffen, zeep, scheerzeep en honden- of kattenbood. Sigaren, sigaretten en tabak worden dit keer niet genoemd, maar zijn in de oorlog (en nog jaren daarna) ook ‘op de bon’.
Kinderen

Het gezin in 1953 met de kinderen Jos (1939), Coby (1943), Jetty (1945) en Boy (1952).
Victor en Berry krijgen in Oosterhout vier kinderen:
- Josef Henricus Fredericus (Jos), geboren op 6 oktober 1939, volgt XIII-13
- Jacoba Cecilia Johanna Maria (Coby), geboren op 1 januari 1943, volgt XIII-14
- Henriette Adriana Petronella Maria (Jetty), geboren op 9 januari 1945, volgt XIII-15
- Benjamin Maria (Boy), geboren op 26 december 1952, volgt XIII-16.
Biesbosch
Reclamesigarenbandjes

Sigarenzakje: er kunnen vijf losse sigaren in. Het telefoonnummer 3060 is in 1962 in de plaats gekomen van 142, het nummer dat de familie Neomagus sinds 1932 heeft gehad.

Al in de jaren dertig verkoopt Victor aan bedrijven sigaren met een reclamebandje. Hij gaat daarmee door tot in de jaren tachtig. Hierbij enkele voorbeelden van de bijna 450 bandjes.
De winkel is met name op zaterdag druk beklant en Victor verkoopt door de week veel sigaren – met reclamesigarenbandje – aan bedrijven in de Randstad en elders in Nederland. Hij gaat enkele keren per week op reis, vaak ’s morgens met de eerste bus naar Breda, vandaar met de trein naar zijn bestemming, huurt daar een fiets en bezoekt een aantal bedrijven met zijn monstercollectie sigaren met reclamebandjes al of niet verpakt in kistjes met een reclameopdruk. De unieke collectie omvat ongeveer 450 bandjes. De orders zijn vaak relatief groot, maar de marges zijn klein en er zijn veel bijkomende kosten. Uiteindelijk zetten zijn inspanningen weinig zoden aan de dijk.
Financiële problemen
Verkoop panden

De Markt vóór 1921, in welk jaar de sigarenzaak (rechts) is verbouwd.

De Markt in de jaren ’70. De trapgevel naast de sigarenzaak is gesloopt ten gunste van de uitbreiding van de manufacturenzaak Bloemen.
De hypotheek heeft Victor moeten nemen bij de formele eigendomsoverdracht van het pand (met de bovenwoning Markt 8 en de woning Klappeijstraat 1) in 1948, kort voor het overlijden van zijn vader. Immers, Victors broers en zusters hebben ook recht op een deel van het bezit. Victor koopt de panden van zijn vader voor 12.000 gulden. Door de bemiddeling van heerbroer Frits wordt een lening gesloten bij een familielid van de Weijermanstak. Behalve de lasten van de hypotheek en de lening gaan ook de schulden bij tabaksgrossiers drukken. Grossier Kilian uit Gorinchem – ook wethouder van sociale zaken – is een van de belangrijkste schuldeisers. In november 1961 worden de bezittingen voor 48.000 gulden verkocht aan de Nederlandsche Credietbank en wordt de winkel ontruimd. Het bedrag is amper voldoende om de schulden te betalen. Het gezin blijft nog enige tijd op de Markt wonen, met een lege winkel. In de zomer van 1963 verhuist de familie naar een huurflat aan het Wilhelminakanaal-Noord.
Vijf Dafjes

Na de oorlog heeft Victor geen auto meer. Hij laat wel steeds zijn rijbewijs verlengen en komt in 1976 met een Dafje voorrijden. Tot 1991 rijdt hij vijf tweedehands Dafjes. Op de foto uit 1981 zien we hem met zijn derde Daf 44, bouwjaar 1973, kenteken 78-74-XE.
Daar blijft Victor zijn nering – verkoop van sigaren aan bedrijven – zo lang mogelijk voortzetten, tot na zijn 75ste verjaardag! Victor en Berry krijgen het beter als Victor in 1972 voor het eerst een ouderdomspensioen krijgt. In de jaren tachtig komt er de AOW voor Berry bij en huursubsidie. Hoewel hij sinds 1940 geen auto meer heeft, laat hij zijn rijbewijs wel iedere vijf jaar verlengen. In augustus 1976 koopt Victor een tweedehands auto, een Daf. Uiteindelijk worden het vijf tweedehands Dafjes (de laatste heet Volvo). In januari 1991 moet hij stoppen met rijden. Het wordt te gevaarlijk!