Veearts Willem Cornelis (Cor) Neomagus (1895-1945) geeft zijn derde zoon vier traditionele Neomagus-namen: Engelbertus, Theodorus, Johannes, Philippus. Zijn roepnaam is Bertus. Hij ziet het levenslicht op 4 november 1934 in IJsselstein. Bertus is de jongste van de zes kinderen van Cor en van Jane Schoenmaker (1899-1939), die dan 39 en 35 jaar zijn.

Bertus is de laatste van vier mannen in de familie die de vier voornamen, E. Th. J. P., draagt. De eerste is Bertus uit Breda (1825-1895), onder meer administrateur van de Maatschappij van Welstand en president-kerkvoogd. De tweede diens zoon Bertus (1858-1924), postdirecteur te Rotterdam. De derde Bertus met de vier voornamen is een kleinzoon van de Bertus uit Breda, woont en werkt lang in Nederlands-Indië, is onder meer procuratiehouder en overlijdt in De Meern (1893-1972). Hij is een broer van veearts Cor. Naar deze derde Bertus is de vierde Bertus genoemd. Het is dus zijn oom. Deze derde Bertus en zijn vrouw Corrie Kok (1893-1989) hebben altijd een goede band gehad met de vierde Bertus en zijn gezin.

De in 2019 overleden Bertus gaat naar de kleuterschool in Hilversum, waar hij, na het overlijden van zijn moeder Jane, bij zijn grootouders woont. Na de lagere school in IJsselstein gaat Bertus naar de hbs in Utrecht. Die opleiding ligt hem niet. Hij vindt zijn draai op de ambachtsschool, afdeling elektrotechniek. Hij deelt de zolderkamer in het grote huis aan de Utrechtsestraat 13 (later 15) met zijn 8 jaar jongere broer Gerrit uit het tweede huwelijk van vader Cor. Gerrit herinnert zich hoe Bertus vanuit een bouwpakket op een sigarenkistje een kristalontvanger in elkaar zet.

Het is voor Bertus (en zijn broers en zusters) een moeilijke tijd. Ze groeien op in een gezin dat getroffen wordt door het overlijden van moeder Jane in 1939 en later het overlijden van vader Cor in 1945. De komst van de nieuwe moeder Gerda Vink in 1941 en van broertje Gerrit in 1942 brengt daar wel verandering in, maar ook nieuwe problemen. Er komt namelijk een nieuwe familie bij met een eigen geschiedenis en rituelen. Bovendien is er nog de veeartsenpraktijk met apotheek aan huis die eerst voortgezet en daarna verkocht wordt. Oma Schoenmaker in Hilversum is voor de kinderen in deze tijd een baken. Alle kinderen kunnen er altijd zonder afspraak terecht.

Na de ambachtsschool en de militaire dienst blijft Bertus een paar maanden thuis voor een boekhouddiploma studeren. Hij werkt vervolgens korte tijd bij een elektrotechnisch bureau en daarna bijna veertig jaar bij de firma Schuurman – nu Expert – die enkele zaken heeft in de elektronicabranche (radio, tv, witgoed). Bertus gaat er in 1999 als chef van de zaak in Zeist met pensioen.

In 1958, op de verjaardag van een gemeenschappelijke kennis, ontmoet Bertus in Benschop Letty Kuilenburg. Bertus’ fiets blijft na afloop achter. Letty brengt Bertus namelijk op haar scooter naar huis. Broer Gerrit moet de fiets later ophalen…
Aletta (Letty) Kuilenburg, geboren op 30 mei 1933 in Uitweg, een deel van Jaarsveld (bij Lopik) is de dochter van aannemer Adrianus Kuilenburg en Jannetje Teekens. Letty kent als kind de veearts Neomagus, haar latere (maar dan al overleden) schoonvader die ook bij boeren in Jaarsveld komt. Letty is eerst kraamverzorgster, daarna doktersassistente en tot haar huwelijk assistente van een internist in een ziekenhuis. Voor haar werk heeft ze genoemde scooter.

 

Bertus en Letty trouwen op zaterdag 25 juni 1960. Het burgerlijk huwelijk wordt op het gemeentehuis van Lopik voltrokken met de burgemeester zelf als ambtenaar van de burgerlijke stand. Het kerkelijk huwelijk is dezelfde dag gesloten in het gereformeerd kerkje in Jaarsveld dat vader Kuilenburg als laatste grote werk heeft gebouwd. Het huwelijksdiner is daarna in IJsselstein.

Omdat Bertus is Zeist werkt gaat het jonge paar daar ook wonen, eerst in de Korhoenlaan, na zes jaar in de Fazantenlaan en sinds 2000 in een jaren ’30-woning in de Sanatoriumlaan. Bertus werkt met hart en ziel bij de firma Schuurman en voert vaak ’s avonds thuis reparaties uit of gaat ’s avonds nog op huisbezoek. Hij heeft plezier in het directe contact met klanten. Het komt zelfs voor dat hij op sinterklaasavond nog een radio of tv gaat bezorgen.

 

Het paar krijgt vier kinderen:
– Op 4 mei 1961 een doodgeboren meisje
– Op 21 december 1962 dochter Adriana Alida (Jeannette), getrouwd met Gerard Blankestein. Jeannette heeft een administratieve functie bij de politie. Het paar woont in Wijk bij Duurstede.
– Op 4 augustus 1964 dochter Heiltje Adriana Helena (Heidi), in Houten wonend en getrouwd met Rudi Bakker. Heidi is milieu-inspecteur bij de gemeente Utrecht. Ze hebben een zoon: Dieter.
– Op 23 juli 1968 Hendrik Willem Johannes Philippus (Hein). Hij is in 1999 in Enschede gepromoveerd tot doctor in de chemie en sinds 2003 hoogleraar aan de universiteit van Potchefstroom in Zuid-Afrika. Hein heeft een vriendin Lorette.

 

Bertus, Letty en de kinderen vormen een warm gezin waar de deur altijd openstaat. Bertus is een rustige en precieze man die mensen opvangt en bij elkaar brengt. Zo woont broer Hein begin jaren ’70 enige tijd bij het gezin in. Bertus houdt van uitstapjes, fietst als 14-jarige al naar Frankrijk, het land waar het gezin later vaak met de caravan heen trekt, en gaat met kerst 2017/2018 met zijn vrouw en dochter Jeannette op bezoek bij zijn zoon Hein in Zuid-Afrika.

Bertus is nauw betrokken bij de protestantse gemeente en mede-grondlegger, bestuurslid (penningmeester) en beheerder van het kerkelijk centrum Zeist-West in de wijk De Clomp. Het centrum is mede op zijn initiatief gebouwd door en voor drie kerkgenootschappen: de hervormde, de gereformeerde en de rooms-katholieke kerk. De behoudende Wim Eijk, aartsbisschop van Utrecht, heeft de Zeistse rooms-katholieken later gedwongen het kerkelijk centrum te verlaten, iets dat de ruimdenkende Bertus heel erg heeft gevonden. Bertus is ook op andere kerkelijke terreinen actief. Zo zorgt hij ervoor dat Omroep Zeist op zondag een kerkdienst uitzendt, waarbij Bertus voor een passend interview zorgt. Hij maakt ook het jaarrooster voor de drie, later twee kerkgenootschappen. Verder is Bertus nauw betrokken bij de jaarlijkse activiteitenmarkt van de protestantse kerken in Zeist. Hij is voor zijn vele vrijwilligerswerk in 2011 koninklijk onderscheiden als lid in de orde van Oranje Nassau.

Na zijn pensionering is Bertus ook vaak te vinden in zijn volkstuin (veel vrienden en kennissen profiteren van de overvloedige oogsten) en maakt hij met Letty veel (trein)reizen. In het najaar van 2018 krijgt Bertus hartproblemen. De combinatie met een longontsteking wordt hem fataal. Hij overlijdt op zondagavond 20 januari 2019 in het Diaconessenziekenhuis in Utrecht. Massaal neemt Zeist op 28 januari afscheid van Bertus in ‘zijn’ kerkelijk centrum. Hij is naast zijn zus Heiltje (1922-2007) begraven.1